De stelling van gelijke ongelijkheid is vertaald in het gebouw van het NHRI. De sculpturale complexe compositie van architectonische elementen kan worden teruggebracht tot een duidelijke onderscheiding van architectonische elementen, verdeeld in 5 hoofdthema’s: 1. gelaagde architectuur, 2. verandering van oriëntatie, 3. definiëren & ondefiniëren, 4. schaal en 5. vloeibaarheid.

Samen vormen alle thema’s het gebouw. Een gelijkwaardige collectieve cohesie van alle ongelijkheden resulteert in de opeenvolging van een compositie van elementen. Dit samen creëert de sfeer van het gebouw; vloeiende ruimtes die variëren van hoge ruimtes, smalle gangen, lange doorkijken tot grote atriums. Met de gelaagdheid van horizontale en verticale platen dringt het licht diep het gebouw binnen, waardoor heldere lichte ruimtes en donkerdere intieme ruimtes ontstaan. Samen vormen ze een compositie van vorm en licht.

De materialisatie van het gebouw verbindt het moderne, hedendaagse gebouw met de bestaande historische context. Gemengd rood metselwerk, samen met rood gepigmenteerde in-situ betonnen muren laten het horizontale bestaande plein overgaan in de verticaliteit van het gebouw, naar beneden en omhoog. Alle horizontale vloeren zijn gemaakt van grijs beton, wat het verschil definieert tussen het bestaande plein en de nieuwe pleinen, indien op een ander niveau. Als de vloeren zich op hetzelfde niveau bevinden als de bestaande bestrating, lopen deze bakstenen door in het gebouw.